Metro 2033

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Ujednoznacznienie Metro 2033 przekierowuje tutaj. Zobacz też Metro 2033 (książka).

Metro 2033gra komputerowa o tematyce postapokaliptycznej rozgrywająca się w kanałach Moskwy (czyli ogólny syf i brud), stworzonych przez jakieś tam sowieckie studio. Prawie cała akcja odbywa się pod ziemią ponieważ po powierzchni latają nietoperze wielkości fiata punto i zima trwa ruski rok. Po tym jak Ameryka zbombardowała Rosję w roku pańskim 2013 używając radioaktywnych bomb, mieszkańcy postanowili przeprowadzić się do Metra, gdzie niestety muszą dzielić swoje tunele z gołymi murzynami nazywanymi lokalnie „Czarnymi”.

Silnik[edytuj • edytuj kod]

Silnik jest o tyle dobry co zły. Oświetlenie i dynamika dają dużo do życzenia, z resztą jak sama gra.

  • Jest to zmodyfikowany silnik używany w grze Tibia korzystający z OneDirection 14.01.xyz i akceleratorów graficznych KiełbasaY.
  • Zabity gracz spada na ziemię niczym wypełniony balonami z helem.
  • Ponoć oryginał sztucznej inteligencji w grze był tak diabelsko dobry, że przeszedłby grę samodzielnie.

Fabuła[edytuj • edytuj kod]

Akcja gry toczy się w 2033 roku w Moskwie w Mateczce Rosji. Bohaterem gry jest sierota o imieniu Artem, jak się na początku gry dowiadujemy, nasz bohater ma za zadanie wywalić Czarnych z sąsiedniej stacji. Ci ciągle wpadają po cukier, którego tak na prawdę nie mają zamiaru nigdy oddać. W zadaniu tym pomaga mu Stalker o ksywie „Burbon”, który dla zmyły przez całą grę nie pije ani jednego kielicha a także filozof Chan, który tak naprawdę jest ostro napruty. Gra jest prostoliniowa jak metro w Warszawie i od czasu do czasu musimy wyjść na powierzchnię by zaczerpnąć nieświeżego powietrza. Pod koniec gry zabijamy (lub nie, zależy to od wyboru gracza) Czarnych, którzy tak naprawę okazują się być dobrymi ludźmi.

Stalkerzy[edytuj • edytuj kod]

Stalkerom znudziła się Strefa Czarnobylska i postanowili udać się do Metra Moskiewskiego, gdzie zgodnie z oczekiwaniami mają do czynienia z anomaliami i mutantami tak jak w grze Stalker. Ku ich rozczarowaniu kałachy zastąpiono karabinami ładowanymi pompkami do rowerów i kuszami. Maski przeciwgazowe są nowocześniejsze, ale filtry starczają tylko na 10 sekund gry. Powierzchnia jest pełna niebezpieczeństw pokroju zostawionych puszek po konserwach i walących się dróg (nawet w Polsce jest lepiej).

Objawy uzależnienia[edytuj • edytuj kod]

  • Jesteś przekonany że gasząc światło w bazie wroga nikt nie zorientuje się o twojej obecności.
  • Wychodzisz na dwór tylko w nocy, ponieważ w dzień Słońce wypala ci siatkówkę.
  • Zamiast drobnych nosisz w portfelu pociski od pistoletu.
  • Boisz się nietoperzy i innych zwierzątek nocnych.
  • Strzelasz do żołnierzy i ludzi, gdy ich tylko zobaczysz.
  • Wydaje ci się, że słyszysz niepokojące głosy, a tak naprawdę każdy je słyszy.
  • Twój zegarek pokazuje zużycie filtra zamiast godziny.
  • Zamiast przeładować, pompujesz do karabinu powietrze.
  • Bateria do latarki i noktowizora starczy tylko na kilka minut…
  • …a ładowarka ładuje ją w kilka sekund.
  • Nie wiesz, jak wygląda twoja twarz.
  • Wszędzie dookoła możesz znaleźć amunicję i broń.
  • Do spokojnego podróżowania po powierzchni wystarczy tylko maska gazowa.
  • Panicznie boisz się Murzynów.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]